La gata de Sofía

La gata de Sofía

Y todos los días la misma historia. Que la gata hizo esto que la gata hizo lo otro. Llegaba yo y empezaba la función. Que la gata se meó en el sillón. Que la gata descansa en el aserrín y se caga en el diván. Muchas veces salía de carrete con amigas y amigos, llegaba a los tres días y comenzaba el reclamo. No hay nada más de fastidioso que una salga de carrete y llegue a la casa y comiencen a hincharte las pelotas, porque en esas condiciones lo que una quiere es descansar, ¿o no crees tú?. Mi marido decía; claro tú, la linda de carrete y nosotros tenemos que soportar esta gata. Que la gata rompió una copa. Que la gata rompió un cuadro. Que la gata arañó al cabro chico. Hasta que un buen día me hartaron. Había llegado borracha y dale que dale con la gata. Les dije; tráiganme a la gata y pónganla arriba de la mesa. La pusieron. Ahora estírenla, tú y la Helena de cada lado. La estiraron. Agarré el cuchillo y la corté por la mitad. Les dije, ahora terminó el weeo con la gata. Todos se pusieron a llorar. La verdad que una no puede entender qué chucha quiere la gente.

16 comentarios:

Robin dijo...
08:50
 

La gente quiere sancocho de gata.

muero de risa! traslademos este texto a infinidad de situaciones cotidianas que terminan por resolverse de manera absurda y semejante. Aprovecho aqui a felicitarte por la notable cronica de OWH que colgaste en milodon city cha cha cha. siempre percibi inmaculada como el "lado b" de ciudad milodon.

abrazo hugo!

¡Vive Dios!
¿Cuál es la imagen no available?
¿Se supo algo?

imagen bailable
o
¡qué linda la pelotita de Nadine! ¿n0?

Nuevamente Rimbaud en Natales
La calma...
Una vez a Santiago le encargaron la limpieza de un galpón. Encontró tres ratas grandes. Las achuró y las clavó de una puerta para mostrárselas -orgullosamente- al dueño del depósito que se asustó al ver los sangrantes cadáveres pendulares.

gracias Yoel por avisarme de la imagen no bailable. Ya le repuse. Santiago es un personaje de aquellos. Simpre entro a tu blog con cierta pavura de que me lo encuentre y casi siempre está, por lo menos en este último tiempo. La Sergia es otra. Creo que supera al Santiago. La Sergia y Santiago debe ser llevada al cine matógrafo viejo. Un abrazo Joe.

Un abrazo querido poeta n y es así nomás lo que usted dice ¡ahijuna!

Amigos de Paco dijo...
08:07
 

Por medio de este comunicado queremos apelar a la solidaridad de la comunidad para solicitar catorce (14) dadores de sangre para el presidente de la Federación de Sociedades Gallegas de la República Argentina y director del Museo de la Emigración Gallega (MEGA), FRANCISCO LORES MASCATO, quién se encuentra internado en el Hospital Español de Buenos Aires a la espera de una cirugía cardíaca que se le practicará mañana martes 28 de abril de 2009.
Quienes puedan donar sangre, deberán dirigirse personalmente (a partir de las 8 de la mañana) al sector Hemoterapia, ubicado en la planta baja del Hospital Español, sito en avenida Belgrano 2975 (esquina La Rioja), de Capital Federal.
Para mayores informes, podrán comunicarse al conmutador de este centro de salud: 4959 6100.
Desde ya, agradecemos la difusión de este pedido y la solidaridad ante este difícil momento.

Fernando de Gregorio dijo...
18:43
 

Los gatos y la literatura...Se llevan como Alicia a través del espejo (Recomiendo releerla cuando la pandemia de la gripe porcina se haya llevado a varios millones de personas antes de fin de año, es decir, luego).
Yoel tiene razón: si no hacemos algo se viene el reino del grotesco y el maldito azar.

Comunistas de Galiza dijo...
09:12
 

1º de maio
¡A crise capitalista que a paguen os ricos!¡POLO SOCIALISMO!


Neste 1º de maio topámonos afundidas nunha salvaxe crise económica. O capitalismo voraz e insaciable gozou nos ultimos anos dunha enchente de beneficios saídos da especulación financeira e inmobiliaria. Tras o estoupido da borbulla, e ca caída en picado da produción industrial, cos bancos negándose en redondo a conceder créditos, máis do mesmo: a clase traballadora e os sectores populares, a pagar.

Máis de 4.010.700 de persoas (17.36% da poboación activa) no paro (para os inmigrantes, 28%) . 802.800 traballadores e traballadoras perderon o seu posto de traballo no primeiro trimestre, nun ritmo de destrución de emprego que non se viu na historia recente.

En 1.06.400 fogares todos os seus membros están no paro!!!
Non hai día que non se aprobe un ERE ou se peche unha empresa deixando a todos/as na rúa.

E o goberno de Zapatero a inxectar máis diñeiro aos bancos, mostrándose incapaz de tomar medidas que conteñan a destrución de emprego e garantan unhas condicións de vida dignas para a xente.

Na mesma onda os empresarios aproveitan a conxuntura para esixir reformas do mercado laboral: máis recortes de dereitos laborais e sociais coa escusa da crise económica. E o gobernador do banco de España clamando por unha reforma das pensións que vai claramente contra a clase traballadora e o pobo.

Feroz ofensiva capitalista que nos pilla cunhas estruturas sindicais entregadas hai tempo á clase dirixente.

A nosa tarefa máis urxente : dotarnos das ferramentas necesarias para procurar unha saída á crise favorable aos intereses do pobo traballador.

NON ás medidas de conxelación salarial, NON aos EREs en empresas con beneficios, NON aos despedimentos

Esto debe esixir con claridade un sindicalismo de clase onde quen tirará para diante non van ser os dirixentes sindicais senón os propios traballadores e traballadoras conscientes da necesidade de loitar para non ser esmagados pola maquinaria capitalista.

Os comunistas, o PCPE, chamamos aos sectores máis conscientes e combativos da clase obreira a fortalecer o noso proxecto político.

Só un Partido Comunista forte e cun programa político claro e transformador, poderá garantir unha saída á crise que beneficie ao pobo traballador, e un futuro socialista. A “refundación” do capitalismo só vai traer máis explotación e miseria para a inmensa maioría da humanidade.

Participde na xornada de loita estatal contra a crise capitalista que as organizacións do PCPE desenvolveran o vindeiro 22 de maio baixo o lema

¡A CRISE CAPITALISTA QUE A PAGUEN OS RICOS!

NON Á UE DAS 65 HORAS, A PRIVATIZACIÓN DA SANIDADE E BOLONIA

NON AO MONÓLOGO SOCIAL

AVANZANDO CARA Á FOLGA XERAL


NON Á ESCRAVITUDE.

SAIAMOS DO INFERNO CAPITALISTA

A CRISE CAPITALISTA QUE A PAGUEN OS RICOS

Unha lectura clasista e revolucionaria da Enquisa de Poboación Activa do Primeiro Trimestre de 2.009.


Hai datos que son dificilmente maquillables e resulta que a EPA do primeiro Trimestre do ano, a que tería que ternos anunciado o inicio da recuperación económica que prognosticou Zapatero hai uns poucos meses, despáchase coa cifra de 4.010.700 traballadores e traballadoras sen traballo e un incremento do paro en todos o sectores económicos e en todas as Comunidades Autónomas e provincias. Non hai ningunha análise seria que prognostique o fin da esta caída libre do emprego e da actividade económica que deixa neste momento a 1.008.500 familias con todos os seus membros no paro. Cunha porcentaxe do 17,36% de paro, todo indica a que máis cedo que tarde imos alcanzar o 26% que xa se alcanzou nalgunha CC.AA.

Máis violencia para explotar máis.

O capitalismo en crise sabe que para seguir defendendo os seus intereses e tratar de sobrevivir, só lle queda aumentar o nivel de explotación sobre a clase traballadora e os recursos naturais. Máis violencia para explotar máis; esa é a súa receita. Guerras, despedimentos, alienación, incremento da produtividade, horas extras non pagas, incultura, diñeiro para a banca, incremento dos deshaucios, drogas, privatización das pensións e a sanidade, desmantelamento da educación pública, espolio dos recursos naturais- son a súa receita. Os seus peóns - partidos políticos, sindicatos e estruturas económicas e sociais que sustentan ao sistema-, repiten con matices a mesma lección: máis capitalismo, máis explotación, máis violencia.

O capitalismo abre outra fase da explotación da clase obreira nunha nova forma histórica da escravitude de sempre, isto é, obtención de plusvalía sobre a base da liquidación de todos os dereitos ata agora conquistados. Xa é unha situación normal a de quen están traballando só pola comida; a iso correspóndense os soldos -cada día máis frecuentes- de como moito 600 euros por unha xornada completa de traballo.


Dentro do sistema non hai saída

As estruturas económicas e sociais que xeraron esta situación non son reformables. A economía de mercado, o poder da oligarquía, a corrupción do sistema político, a monarquía, o Euro, o Banco Central Europeo, a Unión Europea, a OTAN, o FMI, a OMC e o BM son a base sobre a que se sustenta o actual estado de dominación. Saír das súas garras é a premisa para desenvolver unha política distinta. No capitalismo non hai marcha atrás, ningún dereito está consolidado e a sociedade do benestar desapareceu definitivamente.

Si hai alternativa

A situación inviable á que o capitalismo nos conduciu, esixe un cambio de rumbo. A política destinada a satisfacer os intereses dunha exigua minoría por encima das necesidades da maioría social condúcenos á barbarie. É necesaria unha política destinada a cubrir as necesidades da maioría social e a crebar as estruturas económicas, políticas e culturais que, ata hoxe, posibilitan que uns poucos vivan á conta de todos/as.

Nacionalización da banca e recuperación da soberanía monetaria, control obreiro da produción, saída do Euro e da UE, abandono inmediato de todas a misións militares no estranxeiro e da OTAN, investimento real en educación, sanidade e cultura pública, salario social, revisión das hipotecas e paralización dos deshaucios, son unhas medidas mínimas que axudarían a resolver a crise. Se buscamos satisfacer as necesidades da maioría social e logramos vivir en harmonía coa Natureza, a Humanidade ten futuro.

O Socialismo é o futuro.

Ao redor desta consigna agruparemos á clase traballadora, a mocidade e aos sectores populares dos pobos e nacións de España. Sabernos capaces de construír, coa nosa intervención directa coa clase nos centros de traballo e nos barrios, unha alternativa popular que se erixa sobre as cinzas desta sociedade do oprobio que nos fai vivir no medo e a escravitude, recuperar a capacidade de sentirnos suxeito e non obxecto do noso destino, ser parte activa dun novo proxecto colectivo é unha tarefa pola que vale a pena loitar e na que o PCPE está completamente implicado.


Comité Executivo PCPE

26 Abril de 2009.


comunistasdagaliza@gmail.com

Fernando De Gregorio dijo...
11:36
 

Palabras duras vienen del Mar Cantábrico...
Es un largo texto que me inspira y compromete.
No hay Caso: la Libertad de Empresa a causado mucho daño, millones de millones de muertos desde el Siglo XVII y ahora, además tenemos el planeta casi exhausto y con Superpoblación, que según Malthus conduce a las plagas y a las guerras.
Yo, cruelmente, pensaba que lo único que avanzó la Ciencia fue la Libertad de Empresa... pero leyendo Tolstoi...
Ahora no sé que pensar. Busco a Cristo, quien dijo, citado por von Ranke, Dar al César lo que es del César y a Dios lo que es de Dios.
¿Seré anticuado, insensible, ignorante y mala persona, No lo sé.
Estoy muy preocupado, amigos comunistas y capitalistas: en el Gran Buenos Aires hay un brote de nazismo. Los jóvenes prefieren pelearse en las esquinas, borrachos, a estudiar, buscando modelos de decencia, fácil carne del fascismo. El otro día en Club San Martín del Partido de Tres de Febrero detuvieron a quince skeenheads. en homenaje al centenario de Hitler.
Quería compartir con vosotros un texto de Lenin:

"Por confusas que sean todavía las ideas de los partidarios deNarodnoie Pravo sobre "el pueblo" cuyos interese quieren defender, sobre "la sociedad" en la cual continuanviendoel órgano digno de confianza para la protección de los intereses del trabajo en todo caso hay que reconocer que la formación del partido Narodnoie Pravo es us un paso adelante, un paso en el sentido de abandonar definitavamente las ilusiones y los sueños "en otros caminos para la Patria", en el sentido de reconocer sin temor los verdaderos caminosy, sobre su base, buscar elementos para la lucha revolucionaria.Aquí se descubre con claridad la tendencia a la formación de un partido democrático." Año 1894.

Hasta Lenin creía en una opción democrática pacífica. Yo, humildemente, también.
Por último es urgente decir que estamos en el Grado 5 de la Pandemia de Gripe Porcina, el anteúltimo grado a la globalización mundial, según la máxima experta Margaret Chan

Voltaire dijo...
08:50
 

"Si algún literato dijera que su oficio no es el más ridículo de los oficios, el más peligroso de los oficios, enviadme a ese pobre hombre"

Schiller dijo...
08:52
 

"Mientras los filósofos discuten, el hambre y el amor conducen al mundo".

Mariano Antonio Barrenechea dijo...
09:02
 

"Bueno es definir antes de discutir. Entiendo aquí por la palabra ´intelectuales´ lo que entiende Sorel: ´Los intelectuales no son como se dice con frecuencia, los hombres que piensan; son las gentes que hacen profesión de pensar y reciben un salario aristocrático en razón de la nobleza de esta profesión´. Reflexiones sobre la Violencia; página 240".

Anónimo dijo...
12:05
 

"Ustedes, los poetas que fabrican sobre el diccionario de rimas un poema quincenal...Ustedes, los intelectuales conformistas para quienes es muy cómodo el nihilismo...

Ustedes, los políticos que no creen en la revolución y se hacen remunerar su falta de fe. ustedes, los policías, que no saben como preñan los poetas a las rosas... Ustedes, los críticos de arte y literatura que han leído la citolegia y a kant, y que confunden a gonzaloarango con un paciente de la sicología, a garcilazo con don blas de lezo, la “unión libre” de breton con la “unión nacional” de ospina pérez, un ataque al corazón con la crisis de la poesía.."¡Ay Gonzalito!

n. dijo...
15:11
 

querido hugo: muere el 2009 así que aprovecho para estampar mi top 5 del año:

numero uno total

http://inmaculadadecepcion.blogspot.com/2009/04/la-gata-de-sofia.html

los 4 siguientes sin ningun orden en especial:

http://inmaculadadecepcion.blogspot.com/2009/06/una-noche-en-el-casino-con-martin.html

http://inmaculadadecepcion.blogspot.com/2009/07/las-locas-borrachas.html

http://inmaculadadecepcion.blogspot.com/2009/10/una-hermosa-noche-la-de-anoche.html

http://inmaculadadecepcion.blogspot.com/2009/11/vacaciones-en-europa.html


un abrazo y gracias por mantener inmaculada un año mas!


n.

Un abrazo querido poeta n.